LIWIA była psem niezwykłym, którego nic nie mogło wyprowadzić z równowagi. Jak na dobermana była wręcz flegmatykiem. Do dzieci odnosiła się z rezerwą do momentu, gdy na świat przyszedł mój pierwszy syn Oskar, sześcioletnia wtedy LIWIA nagle stała się nanią stale pilnującą wózka lub łóżęczka. Wystawy jej nie cieszyły. Na ringu wręcz zasypiała. Była prawdziwą damą omijającą na spacerach kałuże i odnoszącą się z rezerwą do obcych. Odeszła od nas po ciężkiej chorobie w 2000 roku.
 

    CARRERA, córka LIWII i VALESCO była uroczym szczenięciem, które wyrosło na wspaniałego psa. Niezwykle szybka i energiczna, na spacerach nie przeszkadzał jej deszcz ani błoto, całe życie była gotowa spełniać wydawane jej polecenia. Kochała aportować i zamęczała każdego kto chciał jej coś rzucić. Miała absolutne zaufanie do swoich ludzi. Niezwykle odporna na ból znosiła cierpliwie każdy zabieg, który trzeba było wykonać. Dobermann przez wiele lat zachowuje się jak szczeniak, żyje szybko i równie szybko się starzeje. CARRERA odeszła latem 2004 roku.
 

    KOBRA, córka CARRERY i JIVAGO, piękna, energiczna, uparta i krnąbrna. Jeśli nie ma wyjścia, wykonuje polecenia. Jeślnie nie ma wyjscia, wykonuje polecenia perfekcyjnie ale jęsli nadarzy się sposobność - korzysta z wolności. Ma doskonały węch i dzięki niemu odnalazła i przyprowadziła CARRERĘ, gdy tak zgubiła się w lesie. Kocha swoją rodzinę i gotowa jest zawsze bronić jej członków. Uwielbia zabawy z pozorantem.
 

    PIRANIA, córka KOBRY i IDANE di Altobello, w domu nazywana PIPI. To spokojna, wesoła, towarzyska suczka. Przy swoim pierwszym miocie okazała się rewelacyjną, troskliwą, mleczną matką.

TAFIRE, córka KATO Daker i PIRANII z Nory susła