"Z NORY SUSŁA"

DOBERMANN

Historia hodowli : Nowości : O Dobermanie : Nasze psy : Mioty : Galeria


 
    O DOBERMANIE

   Wzorzec rasy

Wrażenie ogólne: jest średnio duży, silnie zbudowany, muskularny.


Proporcje: budowa sprawia wrażenie kwadratowej, szczególnie dotyczy to psów. Długość tułowia od rękojeści mostka do kości kulszowej nie powinna przekraczać 5% u psów a u suk 10% wysokości w kłębie.


Usposobienie i charakter: usposobienie dobermana jest przyjazne i pokojowe, bardzo przywiązuje się do rodziny i lubi dzieci. Oczekuje się średniego temperamentu i średniej ostrości, a co za tym idzie średniego progu pobudliwości, Oprócz dobrej układności dobermana i jego chęci do pracy należy zwracać uwagę na sprawność, odwagę i ostrość oraz pewność siebie i nieustraszoność.


Głowa: silna i proporcjonalna, widziana od góry odpowiada kształtem tępemu klinowi. Poprzeczna linia wierzchołka głowy oglądana od przodu powinna przebiegać prawie poziomo, a więc nie opadać ku uszom. Linia kości ciemieniowej prawie prosta, w przedłużeniu grzbietu nosa opada do karku z lekkim zaokrągleniem. Luki brwiowe są dobrze rozwinięte, lecz nie wystające. Bruzda czołowa jest lekko widoczna. Kość potyliczna nie powinna przesadnie wystawać.


Przełom nosowy: ograniczony, ale wyraźnie wykształcony.


Nos: trufla nosa dobrze wykształcona, bardziej szeroka niż okrągła, z dużymi otworami, lecz bez nadmiernego uwydatniania. U czarnych psów jest czarna, u brązowych jaśniejsza.


Kufa: musi być silna i proporcjonalna do mózgoczaszki. Powinna być głęboka. Kąt warg powinien sięgać aż do zębów trzonowych. Szerokość kufy musi również zapewniać miejsce dla górnych i dolnych siekaczy.


Wargi: powinny mocno i gładko przylegać do szczęk i zapewniać szczelne zamknięcie pyska. Pigmentowanie ciemne, u brązowych nieco jaśniejsze.


Szczęki, zgryz, zęby: szczęki górna i dolna silne i szerokie. Zgryz nożycowy, 42 zęby odpowiadające schematowi, normalnej wielkości.


Oczy: średnio duże, owalne, ciemnego koloru. U psów brązowych jest dopuszczalne pewne rozjaśnienie. Dobrze przylegające powieki. Brzeg powiek owłosiony.


Uszy: wysoko osadzone uszy, przycięte na odpowiednią długość w stosunku do długości głowy. Ucho nie cięte powinno być średnio duże, z przednią krawędzią równo przylegającą do policzka.


Szyja: dość długa, proporcjonalna do tułowia i głowy. Jest sucha i muskularna. Jej kontur wznosi się i jest zgrabnie wygięty. Trzymana jest prosto i wykazuje wiele szlachetności.


Kłąb: szczególnie u psów, powinien być wydatny zarówno na wysokość, jak i długość, określając opadanie linii grzbietu w kierunku zadu.


Grzbiet: krótki i silny, dość szeroki i dobrze umięśniony.


Partia lędźwiowa: dość szeroka i dobrze umięśniona. Suka może mieć tę partię trochę dłuższą, ponieważ potrzebuje ona miejsca na sutki.


Zad: powinien od kości krzyżowej w kierunku nasady ogona prawie niedostrzegalnie opadać przez co wydaje się trochę zaokrąglony. Dość szeroki i silnie umięśniony.


Klatka piersiowa: długość i głębokość klatki piersiowej jest w odpowiednich proporcjach do długości tułowia. Głębokość powinna osiągać prawie połowę wysokości w kłębie. Klatka piersiowa jest dość szeroka i uwydatniona do przodu tworząc przedpiersie.
Linia brzucha : od końca mostka do miednicy brzuch jest wyraźnie podciągnięty.


Ogon: wysoko osadzony i krótko cięty lub może być w postaci naturalnej.


Kończyny przednie: oglądane z każdej strony są proste i ustawione prawie prostopadle do powierzchni, silnie zbudowane.


Łopatka: przylega silnie do klatki piersiowej, krawędzie jej są obustronnie dobrze umięśnione. Przewyższa od góry wyrostki ościste kręgów piersiowych. Możliwie ukośnie położona i cofnięta tworzy kąt z poziomem 500.


Ramię: dość długie z dobrym umięśnieniem, tworzy z łopatką kąt 105-110 stopni.


Łokcie: dobrze przylegające, nie odstające.


Staw nadgarstkowy: silny


Nadgarstek: silne kości. Widziany z przodu – prosty, z boku – lekko zaznaczona ukośność do podłoża (najwyżej 10 stopni).


Przednie łapy: są krótkie i zwarte. Palce wypukłe ku górze ( kocia łapa). Pazury krótkie i czarne.


Kończyny tylne: dla patrzącego z tyłu doberman wydaje się w biodrach i zadzie szeroki i zaokrąglony w wyniku swojego wydatnego umięśnienia miednicy. Silne kończyny tylne są proste i ustawione równolegle.


Udo: dość długie i szerokie z silnym umięśnieniem. Dobre kątowanie stawu biodrowego – do poziomu 80-85 stopni.


Kolano: staw kolanowy jest silny i utworzony przez udo, podudzie i rzepkę. Kąt stawu kolanowego wynosi 130 stopni.


Podudzie: średnio silny, równoległy. Kości podudzia wiążą się w stawie skokowym z kośćmi śródstopia pod kątem 140 stopni. 


Śródstopie: jest krótkie i ustawione prostopadle do podłoża.


Stopa: tak jak w łapie, palce są krótkie, wypukłe ku górze, zwarte. Pazury krótkie, czarne.


Mechanizm ruchu: ma on duże znaczenie zarówno dla zdolności użytkowej, jak i wyglądu psa. Chód jest elastyczny, elegancki, zwinny, swobodny i obszerny. Przednie kończyny sięgają możliwie jak najdalej. Kończyny tylne zapewniają wydajną i elastyczną siłę napędową. Kończyna przednia z jednej strony i kończyna tylna z drugiej strony są równocześnie wyprowadzane do przodu.


Skóra: Ściśle przylega, dobrze pigmentowana.


Włos: krótki, twardy i gęsty. Mocno i równo przylegający na całym ciele. Podszerstek niedopuszczalny. Kolor czarny lub brązowy z rdzawym, ostro odgraniczonym i czystym podpalaniem. Podpalanie znajduje się na kufie, jako plamki na policzkach i ponad łukami brwiowymi, na gardle, dwie plamki na piersi, na śródręczu i śródstopiu i na łapach, na wewnętrznych stronach ud, przy odbycie i na guzie siedzeniowym.

Wysokość w kłębie:
- psa 68-72 cm,
- suki 63-68 cm.
Wzrost średni jest pożądany.

Wady dyskwalifikujące:
Ogólnie: wyraźna zmiana wyrazu płci.
Oczy: żółte, różnobarwne.
Uzębienie: przodozgryz, zgryz cęgowy, tyłozgryz, niedobór liczby zębów według schematu zębowego.
Owłosienie: białe plamy, włos długi i wełnisty, owłosienie rzadkie, łysiny.
Usposobienie: psy bojaźliwe, nerwowe, agresywne.
Wielkość: wzrost odbiegający od wzorca więcej niż o 2 cm.
Inne: psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, które całkowicie znajdują się w mosznie

ZALETY I WADY RASY

Plusy (+)
- czujny stróż,
- dobry sportowiec,
- bardzo przywiązany do swego pana i jego rodziny,
- efektowny,
- inteligentny.

Minusy (-)
- wymaga odpowiedniej edukacji,
- nie nadaje się dla każdego,
- potrzebuje dużo ruchu.

 

     KONTAKT


mgr inż. Elźbieta GALLER
tel.
785-41-20-76
pemberley@wp.pl

design by: massima